ارزیابی اثر بتائین جایگزین شده با متیونین بر عملکرد، کیفیت لاشه و برخی فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی در شرایط دمایی عادی و تنش گرمایی

    این آزمایش جهت ارزیابی اثر بتائین جایگزین شده با متیونین بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی در شرایط دمایی تنش گرمایی و بدون تنش اجرا گردید.  بدین منظور از 288 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس ۳۰۸ در یک دوره 42 روزه استفاده شد.  تمام جوجه‌ها تا 21 روزگی در شرایط محیطی عادی پرورش یافتند اما از 22 تا 42 روزگی تعداد 144 تا از جوجه‌ها تحت شرایط دمایی عادی (23 درجه سانتی‌گراد) و بقیه جوجه‌ها در یک سالن مجزا تحت استرس گرمایی (دمای 35-23 درجه سانتی‌گراد) قرار گرفتند.  این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل (2×3) در چهار تکرار و 12 جوجه در هر تکرار اجرا شد.  تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح مختلف جایگزینی بتائین با متیونین (0، 13، 26 درصد) در دو شرایط دمایی استرس و بدون استرس بودند.  جیره جوجه‎های پرورش یافته در هر دو شرایط دمایی شامل جیره آغازین و رشد بودند.  تاثیر سطوح مختلف بتائین بر میانگین افزایش وزن در دوره 1-21 روزگی معنی‏دار بوده (05/0P<) ولی بر میانگین خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک معنی‎دار نمی‎باشد (05/0<P).  مقایسه سطوح مختلف بتائین جایگزین شده با متیونین بر میانگین افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در دوره‎های 22-42 و 1-42 روزگی نشانگر وجود اختلاف آماری معنی‎داری بین گروه‎های آزمایشی بود (05/0P<).  بیشترین میانگین افزایش وزن و خوراک مصرفی و بهترین ضریب تبدیل خوراک متعلق به گروه تغذیه شده با جیره حاوی 13 درصد بتائین جایگزین شده با متیونین بود.  اثر مکمل بتائین جایگزین شده با متیونین بر درصد گوشت سینه نیز معنی‌دار بود (05/0P<).  از بین دو تیمار دمایی، تیمارهای تحت استرس افزایش وزن و مصرف خوراک کمتری داشته و ضریب تبدیل خوراک در این تیمار افزایش یافت.  درصد وزن نسبی سینه، ران، قلب و کبد در تیمارهای تحت استرس در مقایسه با تیمارهای فاقد استرس به طور معنی‎داری کاهش یافت (05/0P<).  بررسی اثر بتائین و تیمارهای دمایی بر فاکتورهای خونی نشانگر وجود افزایش معنی‎داری در غلظت گلوکز و تری‎گلیسرید بوده در حالی که اثر بتائین تنها بر غلظت تری‎گلیسرید معنی‎دار گردید.